第97頁 (第2/2页)

·····醫院費了好大的工夫,小命雖保住了,身子骨卻格外差······病情穩定後,被送來了這裡。」李彥晞皺了皺眉頭,趙院長接著說,「這孩子,樣貌是這裡最好的。好多次,收養人都一眼看中了她,可等到他們聽說了她的情況後,卻又都臨時反悔······一次兩次也就罷了,每次都是這樣,慢慢地,這孩子性子也就大不如以前活潑了,再有人來收養,她也不願意圍上來了······大概是,不再抱什麼希望了吧。」

李彥晞聽了這些話,不知怎地,心裡堵得發慌,他看著那楊樹下小小一個姑娘,怎麼看,怎麼覺得有眼緣。

他轉過頭去,看了眼魏嘉聞,卻見魏嘉聞朝他點了點頭。

李彥晞緩緩朝那小姑娘走過去,蹲在她面前,溫聲問道,「寶貝,你沙包玩得真好。」

</br>

<style type="text/css">

banners6 { width: 300px; height: 250px; }

dia (-width:350px) { banners6 { width: 336px; height: 280px; } }

dia (-width:500px) { banners6 { width: 468px; height: 60px; } }

dia (-width:800px) { banners6 { width: 728px; height: 90px; } }

dia (-width:1280px) { banners6 { width: 970px; height: 250px; } }

</style>

<s class="adsbygoogle banners6" style="display:le-block;" data-full-width-responsive="true" data-ad-client="ca-pub-4468775695592057" data-ad-slot="8853713424"></s>

</br>

</br>