第29頁 (第2/2页)

外舒服,要不是周大福喊吃早飯,他還能再玩會兒。

許多香五點多的時候就和同村裡的人去果園裡摘荔枝掙錢,家裡沒人,蘇寒得跟著周大福去集市里賣竹簍,一老一小吃完早飯。

周大福把人抱上車,小草帽也給扣上:「坐好了沒,我們出發了。」

「出發。」蘇寒坐在專屬的竹簍裡面舉起左手。

周大福呵呵笑著騎上車。

手上還沾著泥巴的老師在黑板上寫著拼音,教室兩邊的牆上畫滿了各種塗鴉,課桌面用小刀或者用筆畫得亂七八糟,教室靠窗最後一排的位置上,周初陽拖著下巴,看著窗外種著的那棵紫荊樹,已經沒有了花朵,都是滿簇簇的葉子,葉子很像蝴蝶翅膀,他想現在小饅頭在家幹嘛呢,好想快點放學。

「周初陽,周初陽。」

聽到老師喊周初陽的同桌推了推他,這是才回過神來。

</br>

<style type="text/css">

banners6 { width: 300px; height: 250px; }

dia (-width:350px) { banners6 { width: 336px; height: 280px; } }

dia (-width:500px) { banners6 { width: 468px; height: 60px; } }

dia (-width:800px) { banners6 { width: 728px; height: 90px; } }

dia (-width:1280px) { banners6 { width: 970px; height: 250px; } }

</style>

<s class="adsbygoogle banners6" style="display:le-block;" data-full-width-responsive="true" data-ad-client="ca-pub-4468775695592057" data-ad-slot="8853713424"></s>

</br>

</br>